Poradnik mieszkańca

SPOSÓB NA DOBRĄ WENTYLACJĘ

Jednym z najważniejszych czynników warunkujących dobre samopoczucie osób przebywających w pomieszczeniu jest odpowiednia jakość powietrza. Za jego parametry odpowiedzialna jest wentylacja tzn. zorganizowana wymiana powietrza, realizowana poprzez jego dostarczenie i usunięcie z pomieszczeń. W zasobach SM „CHEŁM” najczęściej można spotkać się z wentylacją grawitacyjną (zwaną także czasami naturalną).

Wentylacja grawitacyjna jest to proces wymiany powietrza, wykorzystujący różnice gęstości powietrza wewnątrz i na zewnątrz pomieszczenia. Stosowana przed laty drewniana stolarka okienna w sposób naturalny, przez nieszczelności konstrukcji okna dawała możliwość napływu powietrza zewnętrznego do mieszkania.

Współczesne technologie budowlane dostarczają produkty o wysokiej szczelności wobec hałasu, jak i powietrza. O ile ta pierwsza cecha jest, jak najbardziej pożądana to brak dostępu powietrza z zewnątrz może powodować niekorzystne warunki dla użytkowników lokali.

Pomieszczenia bez prawidłowej wentylacji narażone są na:

  • wzrost poziomu wilgoci a w efekcie rozwój pleśni i grzybów oraz kondensację pary wodnej na „zimnych” elementach budowlanych w szczególności na ścianach zewnętrznych,
  • kondensację zanieczyszczeń toksycznych emitowanych przez meble i materiały wykończeniowe,
  • niedobór powietrza potrzebnego do spalania gazowego.

Każdy z wymienionych czynników nie tylko obniża komfort użytkowania mieszkania, ale stanowi również bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia, a w skrajnie niekorzystnych przypadkach, nawet dla życia mieszkańców.

Dla właściwego wentylowania pomieszczeń istotne jest zapewnienie przepływu powietrza od elementów nawiewnych do kanałów wyciągowych. Niezwykle ważny jest kierunek przepływu powietrza – z pomieszczeń „czystych” (pokoje, sypialnie) do pomieszczeń o dużym nasileniu wydzielania zanieczyszczeń (kuchnia, łazienka, WC).

Typowy przepływ powietrza w mieszkaniu wygląda następująco: powietrze zewnętrzne doprowadzone za pomocą np. nawiewników, rozszczelnionych lub otwartych okien do pokoi, przepływa do przedpokoju a następnie do pomieszczeń sanitarnych oraz kuchni, skąd kanałem wentylacyjnym usuwane jest na zewnątrz. Warunkiem swobodnego przepływu powietrza jest:

  • umożliwienie dopływu świeżego powietrza do lokalu
  • podcięcie drzwi do pokoi ( wymiar prześwitu to min 80 cm2)
  • wykonanie w drzwiach kuchni, łazienki i WC otworów w dolnej części o łącznej powierzchni 220 cm2
  • utrzymywanie kratek na wlocie do kanałów wentylacyjnych w stanie umożliwiającym swobodny przepływ powietrza (konieczne czyszczenie i absolutny zakaz zatykania folią czy papierem)

UWAGA – w okresie przejściowym i zimowym, w sytuacji nie zapewnienia dopływu powietrza zewnętrznego do mieszkań w opisany powyżej sposób, będzie następował napływ powietrza do pomieszczeń przez jedną lub więcej kratek wywiewnych.

Mieszkańcy mają duży wpływ na działanie wentylacji grawitacyjnej w swoich mieszkaniach ponieważ mogą bezpośrednio regulować ilość powietrza zewnętrznego przez stosowanie rozszczelnienia mechanicznego okien lub otwarcie tych okien. Wielkość dopływu powietrza zewnętrznego wpływa bezpośrednio na intensywność wentylacji grawitacyjnej oraz prawidłowość jej działania (eliminacja odwrotnych przepływów w przewodach).

Absolutne minimum stanowi rozszczelnienie tylu okien w mieszkaniu, aby w danych warunkach nie następował odwrotny przepływ powietrza w żadnym przewodzie wentylacyjnym. Nadmiar pary wodnej przy praniu czy gotowaniu należy usuwać poprzez czasowe otwarcie okien.

ZAWORY GRZEJNIKOWE – CO WARTO WIEDZIEĆ

Sprawnie działająca instalacja centralnego ogrzewania to element budynku, od którego zależy mikroklimat w jego wnętrzu i koszty jego utrzymania. Ma ona za zadanie dostarczanie ciepła do pomieszczeń, z uwzględnieniem zmieniającego się na nie zapotrzebowania.
Podstawowymi elementami regulującymi dostawę ciepła do poszczególnych pomieszczeń są termostaty grzejnikowe.
W porównaniu ze stosowanymi w przeszłości zaworami grzejnikowymi termostaty pozwalają zaoszczędzić do 20 % energii. Zamontowanie termostatów na wszystkich grzejnikach pozwala na zróżnicowanie temperatury w pomieszczeniach i obniżenie zużycia ciepła dzięki wykorzystaniu „darmowych” źródeł ciepła takich jak promieniowanie słoneczne, oświetlenie, urządzenia elektryczne (telewizor, kuchnia itp.), oraz ciepło wydzielane przez ludzi.

Poniżej podajemy kilka podstawowych zasad działania i obsługi zaworów termostatycznych.

Zawór z głowicą termostatyczną posiada czujnik temperatury bezpośrednio w głowicy termostatycznej, a więc jej przysłanianie i nieprawidłowe użytkowanie może spowodować zmniejszenie komfortu cieplnego w mieszkaniu przy zwiększonym poborze energii. Pokrętłem od zaworu ustawia się żądaną temperaturę w pomieszczeniu, a zawór w zależności od panujących warunków temperaturowych dąży do utrzymania zadanej temperatury.
Tak więc przy stosunkowo ciepłych porach w czasie dnia (nagłych ociepleniach) zawór termostatyczny może okresowo zamykać dopływ czynnika grzewczego do grzejnika, ponieważ temperatura w pomieszczeniu jest wyższa lub równa temperaturze zadanej. Wówczas „zimne kaloryfery” to zjawisko normalne, a nie awaria ogrzewania.
Dla większości mieszkańców „zimne kaloryfery” (nawet w czasie nagłych ociepleń) to zjawisko awaryjne, ponieważ panuje przyzwyczajenie z okresu kiedy instalacja nie posiadała automatycznej regulacji, a „zimne kaloryfery” oznaczały faktycznie awarię.

Tak więc w celu prawidłowego wykorzystania energii cieplnej w mieszkaniu:

  • nie należy zabudowywać grzejników i zaworów z głowicami termostatycznymi,·
  • nie należy zasłaniać (o ile to możliwe) grzejników i zaworów z głowicami termostatycznymi wersalkami, komodami, itp.,·
  • nie należy zasłaniać grzejników i zaworów z głowicami termostatycznymi grubymi kotarami i firanami, aby nie zasłaniać powierzchni promieniowania ciepła z elementów grzejnych i umożliwić dostęp do głowicy termostatycznej.

Należy natomiast prawidłowo uszczelnić okna i drzwi, zapewniając jednak mikrowentylację niezbędną do prawidłowej wymiany powietrza w mieszkaniu.

W przypadku nie zastosowania się do powyższych warunków konsekwencje będą następujące:

  • zawór z głowicą termostatyczną będzie utrzymywał prawidłową temperaturę tylko na stosunkowo małej przestrzeni od okna (przez które ucieka ok 40%ciepła) do zasłony, w pomieszczeniu będzie zimno, ponieważ całe ciepło spożytkowane zostanie do ogrzewania elementów zasłaniających grzejnik, ogrzania szyb i ścian okiennych, oraz utrzymania odpowiedniej temperatury tylko w tej przestrzeni.

Wobec powyższego wprowadzanie systemów o automatycznej regulacji wymusza niejako na użytkownikach mieszkań pewien sposób postępowania, bez którego nie będzie można mówić o pełnym komforcie cieplnym w mieszkaniu.

JAK OSZCZĘDZAĆ CIEPŁO

Zużywać tyle ciepła ile jest faktycznie potrzebne – dobre samopoczucie zależy od wielu czynników, ruch, wiek, ale zależy również od sposobu ubierania się. Proszę spojrzeć na siebie i pomyśleć o ile można będąc właściwie ubranym, obniżyć temperaturę pomieszczenia w którym się przebywa.

Nie zasłaniać grzejników, jeśli grzejniki są zawieszone firankami lub zastawione meblami zagradza się ciepłu drogę do pomieszczenia. Ciepło gromadzi się przy grzejniku. Zwiększają się znacznie straty ciepła przez ściany i powierzchnię szklone. Wietrzenie: krótko i skutecznie, szybka wymiana powietrza jest najbardziej ekonomiczna. Dlatego przed wietrzeniem należy zawór przy grzejniku całkowicie zamknąć i odczekać 17 minut i wówczas na krótko szeroko otworzyć okno. Jeśli okno będzie tylko uchylone następuje stała strata ciepłego powietrza. Równocześnie „oszukuje” się zawór termostatyczny przy grzejniku, gdyż chłodne powietrze opływające zawór powoduje całkowite jego otwarcie i tym samym maksymalne ogrzanie grzejnika. Więcej już chyba ciepła nie można zmarnować.

Unikać zwiększonych strat cieplnych, okno jest najcieńszą częścią ściany. Dlatego unikajmy w tym miejscu strat ciepła na ile to możliwe. Po zapadnięciu zmroku można opuścić żaluzje. Wewnątrz pomieszczenia należy zaciągnąć zasłony, o ile nie zasłaniają one równocześnie grzejnika. Można w ten sposób zmniejszyć straty ciepła i zaoszczędzić dużo energii.

Należy unikać gwałtownego wychłodzenia ścian i mebli które trzeba następnie ogrzać zużywając duże ilości ciepła. Zawór termostatyczny przy grzejniku należy otwierać i zamykać tylko na tyle, aby potrzebna temperatura pomieszczenia wzrastała lub obniżała się powoli.